Naša škola je i ove godine kao i prethodnih obeležila školsku slavu Svetog Savu, prigodnom akademijom kojoj su prisustvovali brojni uvaženi gosti, profesori, bivši profesori, roditelji i učenici naše škole.
Kako je sve to izgledalo možete pogledati u video prilogu ispod.
Vernici i crkva slave Svetog Savu ili Savindan, posvećen utemeljitelju srpskog pravoslavlja Rastku Nemanjiću, prosvetitelju i prvom srpskom arhiepiskop, čoveku koji se svojevoljno odrekao zemaljske vlasti i zamonašio se.
Praznik Svetog Save jedan je od najvećih hramovnih i porodičnih praznika. Proglašen je za školsku slavu i kaže se „Sveti Sava, školska slava“, a svetkuju ga i mnoge zanatlije i čobani.
Sveti Sava, rođen kao Rastko Nemanjić, bio je raški plemić iz vladarske porodice Nemanjića, uticajni diplomata i prvi srpski prosvetitelj i arhiepiskop autokefalne srpske žičke arhiepiskopije, diplomata, zakonodavac, književnik i hodočasnik.
Rastko Nemanjić, sin velikog srpskog župana Stefana Nemanje, rođen je 1169. godine.
Kao mladić je žudeo za duhovnim životom i zato je odbegao u Svetu Goru. I sam Stefan Nemanja je za njim došao u Svetu Goru, zamonašio se i umro kao monah Simeon.
Rastko, koji je uzeo monaško ime Sava, izdejstvovao je kod cara i patrijarha nezavisnost Srpske crkve, i postao prvi srpski arhiepiskop.
Sveti Sava i njegov otac ustanovili su manastir Hilandar, a potom i mnoge druge manastire, crkve i škole po srpskoj zemlji.
Postoji mnogo srpskih narodnih verovanja vezanih za Savindan, među kojima i to da ako na Svetog Savu grmi, desiće se važni događaji u zemlji.
Putovao je dva puta na poklonjenje svetinjama u Jerusalimu i Svetoj zemlji.
Mirio je svoju braću, zavađenu oko vlasti, mirio je Srbe sa njihovim susedima. Stvarajući Srpsku crkvu, istovremeno je stvarao srpsku državu i kulturu.
Unosio je mir među sve balkanske narode i radio je na dobrobit svih i zato su ga poštovali i voleli svi na Balkanu.
Srbima je dao hrišćansku dušu, koja je opstala i posle propasti srpske države.
Umro je u Trnovu u vreme cara Asena, razbolevši se posle službe na Bogojavljenje, 12. januara 1236. godine i taj dan je crkva ustanovila kao praznik kojim se obeležava uspomena na njegov život i delo.
Mnoge zanatlije u Srbiji smatrale su ga svojim patronom i uzimale njegov dan za esnafsku slavu.
U beogradskoj opštini Vračar, na mestu gde se veruje da su po nalogu Turčina Sinan-paše 1594. godine oskrnavljene i spaljene svetiteljeve mošti, podignut je hram posvećen Svetom Savi u znak zahvalnosti za sve što je uradio za svoj narod i crkvu.
